محض وجود فاطمه ماهمگی در عدمیم           هر چه نگـارد او شود ما اثر آن قـلـمیم
قـدر و قـضا نـدیـم او خـلـق اثرِ قدیم او           ملک مکان حریم او ما همگی بی‌حرمیم

جان به جهانیان دمد هر قدمی که می‌نهد           مـا هــمـه آفــریـدۀ خـاک ره آن قـدمـیـم
نامش اگر وصف کنان به حق ادا کند زبان           در مد فای او زجان تا به ابد هو بدممیم
جلوه‌ای از خداست او امام مرتضاست او           نبی مصطـفاست او؛ مات مقام اعـظـمیم
در ید اوست ما سوا از نم اوست بحرها           خاک رهش در گل ما از دم اوست آدمیم
شأن نزول کوثرش مصحف اسرار مگو           کجاست پس صعود او پُر از سوال مبهمیم
چادر او عصمت کل عصمت او بیرق گل           در این پـناه چـار قُـل سایه نشین عـلمیم
قیمت این مُلک عبس غیر محبنش چه هست           رزق به دست فضه است اگر به فکر کرمیم
اوست تمام لامکان اوست حقیقت زمان           اوست اگر معنی جان ما ز عدم بیش کمیم
مرحمتی است مادری شیعه اثنی العشری           نیک اگر که بنگـری صاحب کل نعـمیم
در همه‌جا از او نشان در همه کس بود نهان           ما همه بـندگـانی از پـرده‌نـشین عـالـمیم
فاطـمه پشت ابرها پای نهد در این سرا           گرکه عـیان بتابد او فانی او چو شبنمیم
پای تـوسـل پـدر؛ اشرف خـلـق شد بشر           خـورد قـسـم به نـام او از آن بعـد آدمـیم
گر که خدا زند قـلم می‌زند از فـاطمه دم           پیش مسیح نطق او خـموش مثل مریمیم
قصه حُسن او اگر موی به مو دهد خبر           تا به ابد دراین گذر تازه سر زلف خمیم
مهرش اگر که آب شد ساقی ابوتراب شد           از بـرکـات مهـر او گـریه‌کن محـرمـیم